Νεκρή βρέθηκε δύο μέρες πριν τα Χριστούγεννα (23/12/2007) δακτυλιωμένη νανόχηνα (Anser erythropus) στην λίμνη Κερκίνη πιθανώς από κυνηγούς.
Η νανόχηνα ως τα μέσα του 20ου αιώνα ήταν ένα από τα πιο πολυπληθή αναπαραγόμενα είδη στις αρκτικές και υποαρκτικές περιοχές της Παλαιαρκτικής, από την Σκανδιναβία έως την Ανατολική Σιβηρία. Σήμερα ο παγκόσμιος πληθυσμός της έχει μειωθεί στα 28.000-33.000 άτομα. Αυτός είναι διαχωρισμένος σε δύο τμήματα, το δυτικό και το ανατολικό με τους αντίστοιχους μεταναστευτικούς δρόμους. Ένα μικρό, γενετικά διαφοροποιημένο τμήμα του πληθυσμού της νανόχηνας είναι ο ευρωπαϊκός πληθυσμός που φωλιάζει στις βόρειες περιοχές της σκανδιναβικής χερσονήσου και αριθμεί μόλις 20-30 ζευγάρια. Τα τελευταία χρόνια η μέση ετήσια μείωση έχει υπολογιστεί στο 3-4%.
Η Ελλάδα είναι η πιο σημαντική χώρα στην ευρωπαϊκή μεταναστευτική διαδρομή για τις νανόχηνες καθώς από μετρήσεις και παρατηρήσεις δακτυλιωμένων ατόμων γνωρίζουμε ότι εδώ έρχεται το μεγαλύτερο τμήμα του ευρωπαϊκού πληθυσμού και παραμένει για τέσσερις περίπου μήνες. Τα πρώτα πουλιά εμφανίζονται στη λίμνη Κερκίνη στα τέλη Οκτωβρίου και στη συνέχεια πετούν στο δέλτα του Έβρου, όπου μένουν μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου ή αρχές Μαρτίου. Η παρουσία της νανόχηνας εδώ είναι σχεδόν τακτική κάθε χειμώνα και δεν εξαρτάται τόσο από τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν στα Βαλκάνια και στην Μαύρη Θάλασσα. Οι συνθήκες (τροφή, θέσεις κουρνιάσματος, όχληση) που επικρατούν στις περιοχές ξεχειμωνιάσματος και στις περιοχές στάθμευσης κατά την μετανάστευση είναι πολύ σημαντικές για την αναπαραγωγική επιτυχία της νανόχηνας και κατ’ επέκταση για την σταδιακή αύξηση του πληθυσμού ώστε να ξεπεράσει το κρίσιμα χαμηλό επίπεδο που βρίσκεται τώρα (πρόσφατα 51 άτομα).
Η Ελλάδα είναι η πιο σημαντική χώρα στην ευρωπαϊκή μεταναστευτική διαδρομή για τις νανόχηνες καθώς από μετρήσεις και παρατηρήσεις δακτυλιωμένων ατόμων γνωρίζουμε ότι εδώ έρχεται το μεγαλύτερο τμήμα του ευρωπαϊκού πληθυσμού και παραμένει για τέσσερις περίπου μήνες. Τα πρώτα πουλιά εμφανίζονται στη λίμνη Κερκίνη στα τέλη Οκτωβρίου και στη συνέχεια πετούν στο δέλτα του Έβρου, όπου μένουν μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου ή αρχές Μαρτίου. Η παρουσία της νανόχηνας εδώ είναι σχεδόν τακτική κάθε χειμώνα και δεν εξαρτάται τόσο από τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν στα Βαλκάνια και στην Μαύρη Θάλασσα. Οι συνθήκες (τροφή, θέσεις κουρνιάσματος, όχληση) που επικρατούν στις περιοχές ξεχειμωνιάσματος και στις περιοχές στάθμευσης κατά την μετανάστευση είναι πολύ σημαντικές για την αναπαραγωγική επιτυχία της νανόχηνας και κατ’ επέκταση για την σταδιακή αύξηση του πληθυσμού ώστε να ξεπεράσει το κρίσιμα χαμηλό επίπεδο που βρίσκεται τώρα (πρόσφατα 51 άτομα).
Οι κυριότερες απειλές για την νανόχηνα σε παγκόσμια κλίμακα είναι:
1. Υψηλή θνησιμότητα λόγω κυνηγιού και λαθροθηρίας.
2. Απώλεια και υποβάθμιση των βιοτόπων (λιβάδια, στέπες, βάλτοι, ελώδεις εκτάσεις) στάθμευσης κατά την μετανάστευση και των βιοτόπων ξεχειμωνιάσματος.
3. Ενόχληση από ανθρώπινες δραστηριότητες που τρομάζουν τις χήνες και τις εκτοπίζουν προς περιοχές μη κατάλληλες ή μη ασφαλείς.
4. Αρνητική παράγοντες στις περιοχές φωλιάσματος που μειώνουν την αναπαραγωγική τους επιτυχία.
Μεγαλύτερη απειλή για την νανόχηνα θεωρείται το κυνήγι καθώς υπάρχει κίνδυνος πιθανής θανάτωσής της λόγω ομοιότητας της με την ασπρομέτωπη χήνα (Anser albifrons). To κυνήγι της νανόχηνας έχει απαγορευθεί στην Ελλάδα με νόμο από το 1985.
Πως ξεχωρίζουμε μια ενήλικη νανόχηνα σε σχέση με μια ενήλικη ασπρομέτωπη:
1. είναι μικρότερη σε μέγεθος
2. έχει ένα κίτρινο δακτύλιο γύρω από το μάτι
3. η λευκή περιοχή στη βάση του ράμφους και στο μέτωπο εκτείνεται περισσότερο προς τα πίσω και επάνω
4. το ράμφος της είναι μικρό και τριγωνικό
5. είναι γενικά πιο σκούρη
6. οι μαύρες κηλίδες της κοιλιάς είναι λιγότερες.
Πηγή: Ελληνική ορνιθολογική εταιρεία
Νανόχηνα, Απειλούμενο είδος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου